Op weg naar huis
Zondag 17 november 2019:Vanmorgen ruim voor 8 uur werden we gewekt door startende en vertrekkende motoren. Het is de laatste dag van de motor-grandprix met vanmiddag de echte grandprix wedstrijd. Blijkbaar zijn veel van de camperparkgasten medewerkers of anders wel heel erg betrokken bij de grand prix. Veel van hen waren gisteravond pas laat terug.
Na het ontbijt zijn we vertrokken naar Zaragoza, gelukkig geen regen onderweg. Een mooie route met afwisselend landschap door de bergen. In de verte zagen we besneeuwde bergtoppen. Dichter bij Zaragoza waren de mooie herfstkleuren duidelijk zichtbaar; hele velden druivenstruiken met rode bladeren tussen het groen in een glooiend landschap, een geweldig mooi zicht.
De camping in Zaragoza is in dit seizoen matig bezet, meestal alleen door buitenlanders op doorreis.
Het sanitair is ook bijzonder: de douchehokjes zijn zo klein, dat je er echt alleen maar in kunt douchen; afdrogen en aankleden moet in de gemeenschappelijke ruimte, die dan wel verwarmd is en voorzien van banken en kapstokken. Mannen en vrouwen een aparte ruimte, dat dan weer wel.
Er was veel regen voorspeld, maar dat viel reuze mee; de regen begon pas na vieren en het bleef bij wat lichte regen.
Maandag 18 november 2019: Na een bijzonder rustige nacht, op een regenbuitje na, zijn we door de Pyreneeën naar Frankrijk gereden. Af en toe zagen we in de verte licht besneeuwde bergtoppen.
In Urrugne scheen een waterig zonnetje en was het erg fris. We hebben nog een eind gewandeld in mooi herfstweer.
Dinsdag 19 november:Na het ontbijt weer verder gereden naar het ruim 200 km noordelijker gelegen Bordeaux. In het zonnetje bij 11 graden geluncht, daarna toch snel naar binnen. Hier is de herfst nu duidelijk aanwezig, er zijn nog blad dragende bomen met groene bladeren, maar er zijn ook veel bomen die hun verkleurde bladeren nu snel laten vallen. Onze buren hier zijn Engels, midden 50 en met pensioen. Ze hebben hun huis verkocht en zijn net begonnen aan een leven in een camper op het vaste land van Europa. Maar ze hebben nog wat te leren, o.a dat heel veel campings in de winter gesloten zijn of dat een grote camper met aanhanger niet op elke camping past.
Woensdag 20 november 2019:Vannacht was het koud en vanmorgen was het gras wit en moesten autobezitters krabben. Het roodborstje vond het ook koud, had de veertjes uit gezet zodat ie dikker leek. De zon scheen, maar boven het meer hing mist. We zijn via de N10 naar Tours gereden en hebben toen de weg langs de Loire gevolgd tot Lailly-en-Val om daar te overnachten. Wat op viel was dat in alle dorpen waar we doorheen reden de winkels tussen de middag gesloten waren. Onderweg passeerden we hier en daar een kasteel. Op de Loire zwemmen opvallend veel zwanen, verder was er weinig te beleven. De camperplaats in Lailly-en-Val ligt achter een kerk, bij een meer en naast de gemeentelijke jeu de boules baan. Toen we aankwamen waren de plaatselijke ouderen aan het boulen.
Donderdag 21 november 2019:Om zes uur werden wij gewekt door de kerkklokken die de nieuwe dag inluidden. Het was een koude nacht en vanmorgen zag het gras wit. Om 8 uur verschenen medewerkers van de gemeente om de bladeren op de jeu de boulesbaan op te ruimen en gaten in het pad te vullen met grind. De reis naar huis ging vlotjes, nergens file.
Naar Valencia
Woensdag 13 november 2019: Gisteren was een mooie zonnige dag, bijna windstil. Er waren heel erg veel Engelsen op de been, we hoorden vandaag dat er zoveel Engelsen zijn omdat er een soort Engels carnaval gevierd wordt in Benidorm. Gisteravond was er tot laat vuurwerk te horen, vanmorgen om 8 uur werd er weer vuurwerk afgestoken. Het heeft vannacht geregend, vanmorgen stonden er plassen op de weg.
Vandaag zijn we 50 km noordelijker verhuisd, naar Moraira, een kleine plaats in een baai. De camping heeft wat veel schaduw voor dit seizoen en het meest bijzondere (25 jaar oude) sanitair dat we ooit gezien hebben, maar alles werkt naar behoren en is schoon. Er wonen eekhoorntjes op deze camping, waarschijnlijk zijn ze gewend aan mensen want ze zijn heel erg nieuwsgierig. Vanmiddag viel er een flinke bui, daarna scheen de zon weer. We hebben een kennis bezocht die na zijn pensionering in deze plaats is komen wonen, het was heel gezellig.
Donderdag 14 november 2019: Een erg bewolkte dag vandaag en daardoor ook fris. We zijn naar het centrum gewandeld, maar daar was het ook rustig, de terrassen bleven leeg.
De eekhoorns op de camping hadden het wel naar hun zin, ze bleven heen en weer rennen over de boomstammen.
Vrijdag 15 november 2019: Vanmorgen zijn we in een stralend zonnetje naar Valencia gereden, we kregen bij de gratie gods nog een plekje op het camperpark. Dit weekend is zijn er motorraces in Valencia en het camperpark staat overvol. Met de metro naar het centrum gegaan, het was er niet echt druk en doordat de zon verdween achter de wolken en er een koude wind waaide voelde het erg fris, geen weer voor een terrasje.
We hebben het treinstation bezocht, het is een prachtig gebouw, in gebruik sinds 1917, vooral de hal is erg mooi. De muren en het plafond zijn voorzien van mozaiek en er staan oude houten loketten die nog steeds dienst doen voor de kaartjes verkoop.
Zaterdag 16 november 2019: Na een best wel koude nacht, ong. 5 graden, werd het vandaag een heerlijk zonnige dag en omdat het amper waaide voelde het ook lekker. Rond de middag wilden we op een terras in het zonnetje wat drinken en zo mogelijk eten, er was een Spaans stel dat er ook zo over dacht. Na 10 minuten was er nog geen ober geweest, en bij navragen was de mededeling: we zijn gesloten! In de buurt van de overdekte markt vonden we nog een plekje op een zonnig terras. Er zijn veel terrassen in Valencia, maar die hebben vaak schaduw en in dit seizoen is een zonnig terrasje wel lekker. Terug op het camperpark nog even genoten van de zon, morgen verder op weg naar Nederland.
Langs de oostkust
Vrijdag 8 november 2019: Vanmorgen zijn we via de mooie bochtige kustweg naar het noorden gereden. In Carboneras zagen we een fietsenwinkel. Daar hebben we een fietsband gekocht om de lekke band te vervangen. Toen langs de kust verder gereden naar Aguilas. Het waaide hard en hier en daar waaide een strand-zandstorm. Op sommige mooie locaties aan zee stonden meerdere campers, zij verblijven daar langdurig, ondanks een verbod om daar te kamperen of overnachten; soms worden ze door de politie gesommeerd te vertrekken.
In Aguilas staan we op een kleine camping waar al meerdere overwinteraars aanwezig zijn. De lekke fietsband vervangen lukte niet, het ventiel paste niet, toen de lekke band nog weer op 2 plekken geplakt. Reparatie lijkt gelukt, de opgepompte band blijft hard. Door de harde koude wind moesten we om 16.00 naar binnen; het koelde snel af.
Zaterdag 9 november: Weer een zonnige dag en tot 13.00 uur weinig wind. De band van mijn fiets is nog hard, we zijn naar de weekmarkt gefietst, 6 km om er te komen. Het was een erg grote markt, maar behalve een hoek met groenten en fruit bestond de markt voor 99% uit kleding. Daarna naar de boulevard gefietst; Aguilas heeft een leuk aangekleed strand en wat terrasjes op de boulevard. Rond de middag werd het druk op de terrasjes, de spanjaarden komen voor hun aperitiefje alvorens ze om 14.00 uur aan een uitgebreide maaltijd beginnen. Op het strand waren weinig mensen. De temperatuur was aangenaam, maar de wind maakte het later in de middag wat minder aangenaam.
Tegenover de camping is geen strand maar rotskust, er liggen om de paar meter heuvels, die heuvels zijn 1-persoons bunkertjes uit de Spaanse burgeroorlog om de kust te verdedigen.
Zondag 10 november 2019: Gisteravond viel er een lichte bui en daarna stak er een storm op die heel de nacht duurde. Vanmorgen was het bewolkt en waaide het nog steeds hard. We hebben maar ingepakt en zijn naar Benidorm gereden, volgens het weerbericht zou er daar minder wind zijn.
Onderweg waaide het hard, maar in Benidorm valt de wind mee. We staan op een camping met 99% Engelsen, de meesten staan hier duidelijk voor lange tijd.
Het was nodig om een keer de was te doen, maar eerst maar het filter van de campingwasmachine schoongemaakt. Dat leverde ruim zes euro aan muntgeld op, tevens de nodige Scandinavische muntjes en paperclips. Vanmiddag was het druk op de boulevard in Benidorm, sommige bars en terrassen zaten bomvol met drinkende Engelsen; Het leek wel een tv-serie: bij veel terrassen stonden scootmobielen geparkeerd. Vanavond was het bijzonder rustig: een bijna lege boulevard, lege terrassen en barretjes en in de restaurants maar een paar gasten.
Maandag 11 november 2019: Gisteravond in een restaurant aan de boulevard gegeten; het lijkt wel alsof er alleen maar cafetaria-achtige fastfood restaurants zijn, de een met een nog goedkoper menu dan de ander. De voedselkwaliteit is navenant. Het was vandaag windstil en heiig, niet koud, niet warm.
De supermarkten sloten vroeg in de middag en zijn morgen gesloten ivm 2 feestdagen in Benidorm; Er is niemand die ons kan vertellen wat er gevierd wordt.
costa plastica
Dinsdag 5 november 2019: Vannacht heeft het vreselijk gestormd, maar toen de zon opkwam ging de wind liggen. We zijn via de kust naar het oosten(richting Almeria) gereden. In de meeste dorpjes was het heel erg rustig, het toeristenseizoen is duidelijk voorbij. Een deel van de kustweg is erg bochtig en de kust rotsachtig met baaien. In de buurt van Motril is het heel erg vlak en daarna reden we door de plastic regio. Overal staan plastic kassen, tot op de stranden toe. Hier en daar wordt de plastic onderbroken door een dorpje, soms met wat hotels. Het ziet er allemaal somber uit.
We hebben geluncht in deze plastic regio in een bijzonder stoffig aandoend restaurant. Het stokbrood met ham en de koffie smaakten prima en de ober was uiterst vriendelijk, maar het geheel zag er stoffig en ouderwets uit. We wilden gaan overnachten op een camperplaats in Almerimar, een kleine plaats aan zee, maar het camperpark bestond niet meer. We overnachten nu bij de jachthaven in dezelfde plaats, ze hebben daar speciaal voor campers brede parkeerplaatsen en als je wil, tegen betaling, elektra aansluiting; douche en toilet zijn ook beschikbaar, maar daar moet je voor naar een centraal gebouw, 300 meter verder.
Woensdag 6 november 2019: De dag begon zonnig,maar later op de dag was er meer bewolking en best veel koude wind; dat maakte het minder aangenaam. We hebben per fiets de omgeving verkend, maar waren daar snel mee klaar; verlaten appartementsgebouwen, lege parkeerplaatsen, gesloten restaurantjes en een verlaten strand. Er zijn wel veel bootjes in de haven bewoond, maar dat geeft weinig beweging in dit dorp. Rond de middag zijn wat tapas restaurantjes geopend, maar ze hebben weinig klanten. ’s-Avonds is er bijna niets meer geopend. De camperplaats is wel goed gevuld.
Mijn fiets heeft een lekke band, heel vervelend.
Donderdag 7 november 2019: Vanmorgen op Thieu’s fiets naar het havengebouw gefietst om te douchen; Almerimar heeft een enorme jachthaven met meerdere inhammem vol bootjes en op een van de pieren ligt het havengebouw met douches, enkele honderden meters vanaf de camperparking.
Na het ontbijt zijn we door “plasticland” naar het uiterste zuidoosten van Spanje gereden. “Plasticland” omdat er behalve een paar huizen en wegen alleen plastic tunnelkassen te zien zijn, een deprimerende aanblik, maar blijkbaar economisch aantrekkelijk voor Spanje.
We zijn naar Agua Amarga gegaan, een kustplaatsje in het natuurpark Cabo de Gato Nijar. Enkele jaren geleden bezochten we dit plaatsje in Maart, toen was het erg rustig, nu is er ook een camperpark en kunnen we er overnachten. Er wonen weinig mensen en de paar hotels die er liggen zijn gesloten, het plaatsje en strand zijn uitgestorven, al is er hier en daar een restaurantje open. Het was zonnig bij weinig wind, best aangenaam weertje. Fietsen is even niet aan de orde, het is niet gelukt de lekke band te plakken. Het camperpark heeft ong 50% bezetting voor de nacht.
Costa del Sol
Woensdag 30 oktober 2019: Gisteravond zijn we gaan eten in een restaurant dat pas 2 weken open bleek te zijn. Het eten was heerlijk, maar de bediening heel erg traag. Er waren best veel klanten, maar sommigen moesten wel heel erg lang op hun eten wachten.
Vannacht weer hinder van het verkeer gehad en voor 8 uur begon een aantal mensen op de camperplaats al aan hun ochtendpraatje. We zijn naar Albufeira gereden, het is hier in elk geval rustiger. Het grappige is dat ik gelijk met 2 stellen die in Zambujeira naast ons stonden op de camping, in de receptie stond voor aanmelding.
Vrijdag 1 november 2019:In Albufeira genoten van de rust en de warmte, ook ’s-nachts zakte de temperatuur niet onder de 20 graden, dat was minder. Leuk gekletst met een stel dat in de zomermaanden een surfschool op Texel exploiteert. Zij gaan altijd na het zomerseizoen op vakantie, maar omdat de surfschool niet genoeg verdient om het jaar rond te komen, gaan beiden vervolgens per 1 december voor de winterperiode weer aan het werk in hun winterbaan. Ze waren dit jaar voor het eerst met een camper op pad en dat beviel prima. Vanmorgen naar Sevilla gereden, bij de grens stond in de richting Portugal een 3 rijen dikke file; niet voor paspoortcontrole maar voor tol registratie. Het is Allerheiligen, in Spanje en Portugal een feestdag, dus veel winkels gesloten. Bij Huelva ligt een grote gevangenis, de gevangenis heeft een eigen afrit op de autoweg. We hebben in Spanje al meer een groot gevangeniscomplex ver van de bewoonde wereld gezien met een eigen afslag op de autoweg.
De camping in Sevilla is druk bezet met diverse nationaliteiten. Het was vanmiddag 30 graden, wel bijzonder op 1 november.
Zaterdag 2 november 2019:Vannacht heeft het een hele tijd geregend, maar vanmorgen konden we wel droog de camping afrijden. We zijn via de A92 en A451 en nog wat vervolgwegen naar Malaga en toen verder naar Torre del Mar gereden. Het eerste deel van de route was nogal kaal en saai, maar later werd het bergachtiger en het landschap gevarieerder. Er woonden weinig mensen en er was weinig verkeer. Af en toe viel er een echte zomerse hoosbui met dikke regendruppels.
Hier en daar liepen grote kuddes schapen met een herder. Soms vielen de schapen niet op omdat de omgeving dezelfde dorre kleur had. De schaapshonden moesten soms hard werken om de kudde op het juiste pad te houden, wel leuk om te zien.
Ook staan er erg veel olijfbomen in alle maten, het lijkt soms alsof olijfbomen de oplossing zijn als je niet meer weet wat te verbouwen.
We zijn nu op een bomvolle camping, volgens onze Noorse buurman komen er morgen als de Spanjaarden naar huis gaan veel lege plekken, maar wij zien heel veel noord Europeanen die zich hier voor de winter geinstalleerd hebben. Onze Noorse buurman blijft in elk geval tot eind maart en rijdt dan in 4 dagen naar huis.
Zondag 3 november 2019: Het stormt al sinds vanmorgen, het is half bewolkt en 26 graden. We hebben een eind langs het strand gewandeld, ze hebben hier nl. een pad gemaakt op het strand. Het strand hier is trouwens erg lelijk, niks geel zand, maar zwart/grijs zand met steentjes. Hier en daar staat op het strand een soort glazen kastje, het is een boekenruilkast; je kunt er een boek inleggen dat je uit hebt en/of een boek uithalen om te lezen. We wilden op een terras bij een strandtent iets drinken, maar na een kwartier hadden we nog geen medewerker gezien en zijn we maar weer verder gelopen. De meeste Spanjaarden zijn verdwenen van de camping, hun lange weekend is voorbij.
Onze Noorse buurman speelt gitaar en zingt erbij, hij gaf vanmiddag een concertje, ook de Noorse versie van “een cafeetje bij de haven” hoorde tot zijn repertoire. Er zijn best nog veel toeristen in dit plaatsje en heel wat restaurantjes waren vanmiddag en vanavond goed gevuld. Tijdens het avondeten raakten we in gesprek met een Iers echtpaar dat hier overwintert in een appartement. Zij hadden 12 jaar met een camper gereisd maar sinds vorig jaar gekozen voor 6 maanden verblijf in een appartement. Het werd een heel gezellige avond.
Rond middernacht was het nog 22 graden.
Maandag 4 november 2019:Er zijn inderdaad heel wat open plekken nu de Spanjaarden naar huis zijn, maar de echte overwinteraars druppelen ook snel binnen; wij staan blijkbaar op een plek gereserveerd door Zweden. Deze Zweden zijn een week te vroeg aangekomen en vroegen hoe lang wij blijven. Zij willen natuurlijk graag installeren, dat betekent hier voor de meesten: een zeil over de grond en dan de niet al te ruime plekken vol bouwen met een voortent, of een luifel en een kooktent.
Sommigen hebben extra plek nodig om hun scooter te parkeren, die past dan niet meer op hun (over)vol gebouwde plek.
We hebben een heel eind de kustlijn gevolgd met de fiets, maar Torre del Mar is toch wel de levendigste plek in deze buurt. Er stond weer een stevige wind en toen de zon verdween achter de wolken werd het frisjes.
Toen we thuiskwamen vonden we maandblad “Kostanieuws”opons trapje; nederlandstalig maandblad met nieuws en praktische info voor overwinteraars.
Hier leeft, zoals op meer plekken in Spanje, de monniksparkiet; een schreeuwerige, kabaal makende exoot afkomstig uit Zuid-Amerika. Ze nestelen met velen in dezelfde boom, het lijkt wel een lawaaierige commune.
Douchen op deze camping is ook wel een avontuur: alles is erg netjes en schoon en er komt heerlijk warm water uit de keurige douchekoppen, maar de douchehokjes zijn zo klein dat je er absoluut niets in droog kunt houden.
Alentejo
Zaterdag 26 oktober 2019: Vandaag was het dan mooie baaien en stranden dag 2. De Camping in Sagres heeft erg veel schaduw voor dit seizoen, dus zijn we vanmorgen na het ontbijt weer verder gegaan. Vanaf Vila do Bispo loopt een mooie kustweg(n268) noordwaarts. De weg loopt aan de rand van een groot natuurgebied. Bij Carrapateira zijn we richting baai gereden, praia de Bordeira. Op de parkeerplaats stonden meerdere stokoude camperbusjes van surfende jongeren uit diverse landen, sommigen daarvan uit Nederland. Je kunt van daaruit wandelroutes door het (duin)gebied lopen. De baai heeft een prachtig mooi strand, een rivier mondt uit in zee en het strand wordt deels begrensd door kliffen. We hebben onze weg vervolgd naar Praia Amoreira, een baai aan de monding van de Ribeira Aljezur. Aan 2 zijden begrensd door kliffen, een prachtig strand met enorme golfslag en dus veel surfers. Bij vloed blijft er weinig strand over, dat schijnt een paar jaar geleden anders te zijn geweest, maar de natuur gaat zijns weegs en heeft het strand deels weg gespoeld. Er lag een druk bezocht restaurantje en het was lunchtijd. Terwijl we op het terras zaten ontstond er enige ophef. Er waren dolfijnen in de buurt, en inderdaad we zagen de dolfijnen sierlijk boven water komen en weer onderduiken.
Na de lunch onze weg vervolgd naar Zambujeira do Mar, een kustplaatsje met een wat minder spectaculaire baai, maar een goed uitgeruste camping. Het was een heerlijk zonnige dag vandaag.
Zondag 27 oktober 2019:Vannacht is de klok een uur verzet naar wintertijd, dat is voor ons 2x in een week tijd. Daar raakt je biologische klok toch van in de war. De dag begon zonnig, dus eerst de was gedaan en toen die hing met de fiets noordwaarts langs de kust gefietst. 2 mooie baaien bezocht alvorens te eindigen in een klein vissersdorpje, nou ja dorpje………een minihaventje en wat armoedige 1 kamerhuisjes met veel opgerolde visnetten. 2 restaurantjes die tegen 13.00 snel volliepen met locale bevolking voor een middagmaal, met vis natuurlijk.
Terug op de camping bleek de was bijna droog en verdween de zon. Hoewel er niet veel wind stond koelde het snel af en door de wintertijd was het om 18.00 al donker.
Maandag 28 oktober 2019:Hoewel de camping in Zambujeira best netjes is en een overdekt zwembad heeft zijn we vanmorgen toch vertrokken. Er was regen voorspeld en de camping heeft erg veel bomen, leuk in de zomer, maar zonder zon wat somber ogend. We hebben een route via het binnenland naar het zuiden genomen. De streek heet Alentejo en er staan heel erg veel kurkeiken. Je ziet dan ook overal bomen waarvan de stam ontdaan is van de schors. Op de stam staat een nummer dat aangeeft in welk jaar de schors geoogst is. De schors groeit weer aan en kan na ong.9 jaar opnieuw geoogst worden. Van de schors worden dus kurken en kurkproducten gemaakt.
Het eerste deel was de weg erg slecht, de omgeving dun bevolkt en niet spectaculair. Vervolgens via de n266, het wegdek was heel wat beter en er werden grote stukken opnieuw geasfalteerd. Bij Santa Clara-a-Velha zijn we naar de dam en het stuwmeer gaan kijken. In de zomer is het een dagrecreatiegebied, nu stonden er wat Franse en Duitse camperbusjes uit de categorie “hippie busje”.
De laatste 25 km reden we over een smalle weg door een erg bergachtig landschap, mooie route, maar er woonde helemaal niemand en we hebben ook geen andere weggebruikers gezien. Je kon wel zien dat er enkele jaren geleden bosbranden hadden gewoed.
We kwamen uit in Silves, een dorp met een heel oud kasteel. We overnachten op een van de 2 camperparken in het dorp. Er is nog plaats genoeg, maar er staan ook al overwinteraars; er staat een Zweedse camper met een camperbreed tv-scherm.
Dinsdag 29 oktober 2019:Een zeer onrustige nacht geweest: de camperplaats is heel mooi aangelegd, maar ligt aan een doorgaande weg. Die weg is het ergste niet, maar ze hebben hier zebrapaden van ingelegde kinderkopjes, best handig, maar ze veroorzaken ook veel geluid bij elk passerend voertuig. Vuilnis wordt hiet in de nacht opgehaald, het bedrijf naast de camperplaats start zijn vrachtwagens erg vroeg en om 7 uur vond iemand het nodig glas in de glasbak te gooien. We zijn naar het plaatselijke kasteel gaan kijken: De buitenmuren zijn goed behouden, binnen de muren heeft men een aardig park aangelegd, en kun je opgegraven funderingen bekijken. De oudste resten stammen uit de 10e eeuw. Er is een Cisterne(waterkelder) zonder water, maar met een tentoonstelling. Na Cisternes in o.a Istanboel en El Jadida is deze Cisterne een echte teleurstelling. Silves heeft ook een kathedraal, gebouwd op de resten van een moskee, die ziet er aan de buitenkant wat verwaarloosd uit, de binnenkant werd op dit moment gerenoveerd. Tegenover de kathedraal ligt een kapel met een hele mooie wand.
Silves heeft leuke straatjes en een gemeentelijke markthal. In de markthal kun je wat groenten en specialiteiten kopen. Er liggen meerdere restaurantjes in het autovrije centrum.
In dit dorp verblijven veel ooievaars, overdag zie je ze vliegen en her en der op een paal zitten, ’s-Morgens vroeg staan ze met z’n allen in de weilanden tegenover de camperplaats.
Albufeira en Praia's
Dinsdag 22 oktober 2019: We zijn in Albufeira terecht gekomen, de rit vanuit Sevilla was eentonig, tot Portugal een vrij vlak saai landschap, weinig verkeer. De autoweg in de Algarve is een tolweg met elektronische controle. Je registreert bij binnenkomst in Portugal; Je rijdt tot een slagboom en stopt je creditkaart in een automaat, je kenteken wordt gelezen. Je krijgt een geprint bewijs van je registratie waarop je kenteken staat, de verschuldigde tol wordt via je creditkaart afgeschreven.
Camping Albufeira is een erg grote camping, Er staan best veel gasten, maar er was plaats genoeg. Sommige kampeerders blijven waarschijnlijk heel de winter: ze hebben een heleboel feestverlichting en plantjes rond hun kampeermiddel. De temperatuur was heel aangenaam, we zijn nog even naar een winkelcentrum 3 km verder gefietst, op de terugweg begon het opeens flink te regenen en de temperatuur daalde snel. In de avond kregen we nog een onweersbui.
Woensdag 23 oktober 2019: Het is in Portugal een uur vroeger dan in Spanje(en Nederland), het is om 08.00 nog donker, maar wel nog licht tot na 19.00. We hebben het centrum van Albufeira bezocht, een klein historisch centrum vol winkeltjes en restaurantjes en heel erg druk, het lijkt hier nog wel hoogseizoen. We hadden het lang niet gezien; je kunt je voeten laten beknabbelen door de vissen in een bak. Er zijn meerdere stranden, via het oude centrum kom je bij een klein strand in een soort baai. De terrassen waren goed gevuld. Er zijn veel mensen met kinderen; scholen in Nederland, Duitsland en Frankrijk en Engeland hebben herfstvakantie.
Donderdag 24 oktober: De wind is gaan liggen en voor het eerst sinds Bordeaux is het korte broeken weer. We zijn gaan eten bij een restaurant dicht bij de camping, het eten was prima, maar we waren even vergeten dat de olijfjes als welkom en het brood bij de maaltijd apart in rekening worden gebracht.
Vrijdag 25 oktober 2019:Vandaag was het voor ons “praia” dag, mooie stranden en/of baaiendag.
Zuid Portugal heeft een mooie kust met prachtige baaien en rotsformaties. We hebben er vandaag een aantal bezocht. Sommige stranden waren alleen bereikbaar per personenauto, andere vervoermiddelen mochten er niet heen en de parkeerplaatsen hadden een hoogtebalk; ontoegankelijk voor iets anders dan een personenauto.
Vandaag was het voor ons “praia” dag, mooie stranden en/of baaiendag.
Zuid Portugal heeft een mooie kust met prachtige baaien en rotsformaties. We hebben er vandaag een aantal bezocht. Sommige stranden waren alleen bereikbaar per personenauto, andere vervoermiddelen mochten er niet heen en de parkeerplaatsen hadden een hoogtebalk; ontoegankelijk voor iets anders dan een personenauto.
We hebben toch een paar van deze mooie stranden en rotsformaties kunnen bezoeken, vooral Farol da Ponta da Piedade maakte indruk. Sommige rotsformaties hebben grotten gevormd waar je nu met een bootje doorheen kunt
Vervolgens zijn we naar Cabo de Sao Vicente gereden, de meest zuid-westelijke punt van Europa. Het was er best druk, fietsers, campers, auto’s en een paar bussen met toeristen om dit rotsachtige punt met vuurtoren te bezoeken. We overnachten op een camping dicht bij Cabo Sao Vicente, er lijkt ook een Duitse groep te overnachten. De camping heeft veel bomen en dus schaduw, er staan ook best veel tent kampeerders.
Carmona
Maandag 21 oktober 2019:
Zaterdagavond heeft het een hele tijd flink geregend, onze buurman vertrok zondagochtend naar Barcelona, ondanks de ongeregeldheden daar. Wij zijn richting Cordoba gereden. Het was rustig op de wegen en we waren snel uit Madrid. Het landschap was tot Linares erg eentonig en vrij vlak, daarna werd het heuvelachtiger en was er ook meer begroeiing, vooral olijfbomen in alle maten.
We hebben overnacht op een megacamping ong. 20 km ten zuiden van Cordoba. De camping was nagenoeg verlaten, de vaste gasten waren naar huis en met ons waren er nog 4 anderen om te overnachten. Deze camping heeft het best schoongehouden sanitair dat we ooit zagen, er wordt ook in dit seizoen 3x per dag gepoetst.
Na het rumoerige Madrid was het erg stil vannacht. We zijn op weg gegaan naar Sevilla door een heuvelachtig landschap. Onderweg kwamen we terecht in Carmona, Een dorp met een mooi oud centrum, veel middeleeuwse gebouwen, enkele stadspoorten een fort en de nodige kerken en kloosters. In het centrum een klein plein met enkele restaurantjes en een gemeentehuis. Bij een van de stadspoorten kun je de overblijfselen van een oud paleis(Alcazar) bezoeken, er zijn nog enkele ruimtes en een gedeelte van de stadsmuur. Het vervelende van dit dorp op een heuvel is dat ze eigenlijk geen parkeerplaatsen hebben. Uiteindelijk vonden we een plek op een weg in aanleg bij een van de toegangspoorten.
Na ons bezoek aan dit leuke plaatsje zijn we naar een camping ten zuiden van Sevilla gereden. De zon scheen en we hebben nog heerlijk buiten kunnen zitten op deze overigens goed bezette camping.
Een van onze buren hier is een Nederlands stel met een mooie vrij nieuwe camper, het stel houdt wel van luxe; Als het meer dan 1 dag regent gaan ze naar een hotel, ook stads bezoek is een goede reden de camper ergens te laten staan en een hotel te nemen. Onze achterbuur is een jongen die per fiets naar Sevilla is gekomen om daar een jaar te blijven; hij wil flamencomuziek leren spelen op een gitaar. Hij denkt gratis les te kunnen krijgen. Hij wil ook wel graag een gratis biertje van ons. Tja…
De bedoeling is om morgen naar Portugal te gaan.